Areto futboleko Bigarren B Mailako zazpi goleko berdinketa lortu zuen Anaitasunan jokatutako derbi nafarrak. Puntu bat 2. minutuan jarraian sartutako bi golekin hasi zen partida baten ondoren. Txemak aurrea hartu zien gureei alderik alde, Ivon ezustean harrapatuz; eta, ondoren, Andonik, erditik atera bezain laster, punta-puntako marka egingo zuen makila motzarekin, Iraitz ere ezustean harrapatuz.
Jokoa orekatua zen eta aukerak etengabeak bi aldeetatik baina fase honetan berdeek gehiago asmatuko zuten, beraz 10. minuturako 1-3ko aldea genuen markagailuan. Tuñonek, pista erdian egindako lapurreta baten ondorioz, jokaldi pertsonalean gola sartu zuen, eta Beñatek, partidako gizonak, hirugarrena egin zuen, alde batetik besterako beste zamalkada handi baten ondoren, makila motzak zehaztuz. Hortik aurrera Anaitasunak hartu zuen partidaren gidaritza eta aukerak sortu zituen, Iraitzek bertan behera utzi zituenak, baina Jon Carlosena partiduko beste gizonak berdinketa lortu zuen etxeko gol banarekin. Berdinketaren aurretik, epaileak Beñaten gola baliogabetu zuen. Hala ere, Beñatek berak sartu zuen laugarren gola Carlos Larrayozen jokaldi ikusgarri batean. 3-4koarekin iritsi zen atsedenaldira.
Aldageletatik igarotzea ez zen ona izan San Juanentzat. Taldea ez zen entxufatuta itzuli eta Anaitasunak zigortu egin zuen. Horrela, 22. eta 23. minutuetan markagailua irauli zuten Jon eta Joanen bitartez. Egoera horretan iritsi zen defentsa gabeko hilobi irekian jokatzeko fasea, eta bi taldeek mugan jokatzen zutela faltak iritsi ziren; Andonik txartel hori bikoitza atera zion, eta Carlosek 5-5ekoa, 28. minutuan. Baina 30. minutuan Joanek 6-5ekoa nagusitasunez egin zuen, Larrayoz ere txartel hori bikoitzagatik egotzi baitzuten. 6-6koa ere lau-hiruko erasoan iritsi zen, ez baloi zirkulazioan, baizik eta Beñaten lapurreta batek bakarrik utzi zuen Ibai, kaña prest zuela, eta ez zuen barkatu. Tanto honen aurretik Txemak penalti bikoitza egin zuen eta San Juan freskoago iritsi zen partidaren amaierara. Izan ere, bazirudien garaipenaren saria eskuratuko zuela, baina Anaitaren taldeak zerbait badu, besoak ez jaistea da, eta Jonek gola sartu zuen berriro, amaierarako sei minuturen faltan korner bat errematatu ondoren.
Hortik aurrera Razquinek itxura ona hartuko zuen eta ez zegoen berdintzeko modurik. Sufrimendu gehiagorako, Iñigo Iribarren, taldeko beste jokalari ohi bat, bigarren zutoinean bakarrik jarri zen, baina zutoinaren eta Ederren luzatzearen artean baloia ez zen barrura sartu. Ekintza hori seinale bat izan zen eta horrela eman zen, barkatu ondoren eta minutu baten faltan, Beñatek Jontxuren pasean bere hat trik partikularra sartu baitzuen, berdinketa zazpi golera jarriz. Azken 70 segundoetan etxekoek Ohian jarri zuten atezain eta ez zuten ia arriskurik sortu. Partida hilzorian zegoenean, Txemak pilota frankorekin egindako lapurreta batek, alderik alde markatzeko, ebaki bat egin zuen, eta argi eta garbi heldu zion saskiratzeko bakarrik alde egin zuenean, baina elkargokideek ez zuten horrela ikusi, eta horrela amaitu zen partida.
Nabarmentzekoa da, halaber, partidua amaitzean jokalarien arteko kiroltasuna eta zaletuek gureentzat egindako txalo zaparrada handia.
Horrela aztertu zuen Iker Bizkaik: “Frogatuta dago Anaitasunari irabazteko bi aldiz lurperatu edo hil behar dituzula, ezerekin altxatzen direlako. Gainera, nire lagun Joni golak erortzen zaizkio. Puntua partida nola joan den ikusita justua izan daitekeela esan dezakegu. Txandakatze handia markagailuan, baina gehiago kantxan… A zer partida! Entrenatzaileei horrelako partidak ez zaizkigula gustatzen esaten dute, asko gustatu zaidala esan behar baitut. Sufritu dut eta aldi berean gozatu dut, beraz, nire zorionik beroena parte hartu duten guztiei. Areto futbolaren omenaldia izan da. Penaz noa, hiru puntuak helburua lortzeko esnea izan zitezkeelako, aldi bakoitzean